Tuesday, August 12, 2014

အခ်ိန္ေပးပါ



က်ေနာ့္ အိမ္ေထာင္သက္ ၂၁ ႏွစ္ေလာက္ အၾကာမွာ က်ေနာ့္မိန္းမက က်ေနာ့္ကို အျခားမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ ့အျပင္ထြက္ ညစာ စားျပီး ရုပ္ရွင္ေတြ အတူတူ ၾကည့္ဖို ့ေျပာလာပါတယ္။
ရွင့္ကို က်မ ခ်စ္ပါတယ္ ။  ဒါေပမဲ့ တျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ကလည္း ရွင့္ကို ထပ္တူခ်စ္တယ္ ဆိုတာ က်မသိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရွင့္ကို ခ်စ္တဲ့ သူမ နဲ ့လည္း ရွင္အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းသင့္တယ္လို ့ က်မ ထင္တယ္။

က်ေနာ့္ မိန္းမက က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တဲ့ တျခားမိန္းမဆိုတာက မုဆိုးမျဖစ္တာ ၁၉ ႏွစ္ခန္ ့ရွိျပီ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ အေမ ကို ေျပာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ကေတာ့ အလုပ္ကိစၥေတြနဲ ့ရွုပ္ေနတက္တဲ့ အတြက္ အေမ့ဆီကို မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာပါျပီ။ အေမ ့ကို  ေတြ ့ဖို ့ က်ေနာ့္ သားသမီးသံုးေယာက္သာ အဆင္ေျပပါတယ္။။ ဒီညေတာ့ က်ေနာ္ အေမ့ကို ဖုန္းဆက္ျပီး ညစာ အတူတူ ထြက္စားဖို ့နဲ ့ရုပ္ရွင္ အတူတူ ၾကည့္ဖို ့ေခၚလို္က္ပါတယ္။ အေမကေတာ့ အထူးအဆန္းျဖစ္ျပီး ေျပာရွာတယ္။

နင္ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ေနမွေကာင္းရဲ ့လား တဲ့။

က်ေနာ္ အေမက ညဘက္ ေနာက္က်တဲ့ အခ်ိန္အျပင္ထြက္ရတာ မၾကိဳက္တဲ့ သူျဖစ္ျပီး ဒီလိုမ်ိဳး ရုတ္တရတ္ဖိတ္တဲ့ ဟာေတြ ဆိုရင္ သိပ္သြားခ်င္တဲ့ သူမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ..ငါ့အထင္ ေနာက္တစ္ခ်ိန္မွ သြားတာေကာင္းမယ္ ထင္တယ္  လို ့  အေမကဆိုေတာ့။သားတို ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲပါ အေမ ျပီးေတာ့ အေမနဲ ့ထမင္းအတူတူထြက္ မစားျဖစ္တာလည္း ၾကာျပီေလ ။ အဲ့ဒါနဲ ့သူမ ခဏစဥ္းစားလိုက္ျပီး ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဟုတ္ျပီေလ ဒါဆိုလည္း သြားၾကတာေပါလို ့ဆိုရွာတယ္။

အဲ့ဒီညေန အလုပ္ျပီးေတာ့ အေမ့ကို သြားၾကိဳဖို ့ထြက္လာခဲ့တယ္။ အေမနဲ ့ေသခ်ာမေတြ ့ျဖစ္တာၾကာျပီ ဆိုေတာ့ စိတ္လည္း လွဳပ္ရွားေနတာေပါ့။ အေမ ့အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ အေမ့ပံုကို ၾကည့္ရတာလည္း က်ေနာ္လိုပဲ စိတ္လွဳပ္ရွားေနတဲ့ ပံုစံပါပဲ။ အိမ္တံခါး၀နားမွာ ကုတ္အက်ီေလး ၀တ္ျပီး ေစာင့္ေနရွာတယ္။ လွိဳင္းတြန္ ့ေလးေတြ ပံုစံ ဆံပင္ နဲ ့အေမ့ဟာ သူမ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ ေန ့ ့က ၀တ္စံုကို ၀တ္ထားပါတယ္။ အေမ က်ေနာ့္ကို ေတြ ့ေတာ့ ျပံဳးျပလိုက္တာ နတ္သမီးေလး တစ္ပါးလိုပါပဲ။
င့ါ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကြားထားတယ္။ ငါ့သားက ငါ့ကို အျပင္ေလွ်ာက္သြားဖို ့ လာေခၚမွာလို ့ ။ သူတို ့က ငါ့ကို အထင္ေတြ အရမ္းၾကီးေနၾကတယ္ သိလား။ အေမက က်ေနာ့္ကားေလးထဲကို လွမ္း၀င္ျပီး ေျပာရွာတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီေန ့ ေလွ်ာက္သြားျပီး ဘာေတြျဖစ္မလဲ ဆိုတာကို သိပ္သိခ်င္ေနၾကတယ္ေလ။

စားေသာက္ဆိုင္ကို က်ေနာ္တို ့ ေရာက္ေတာ့ အေမက က်ေနာ့္ လက္ေမာင္းကို ကိုင္ျပီး ဆိုင္ထဲ အတူတူ လွမ္း၀င္လာခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ထိုင္လိုက္ၾကျပီး မီႏူးကို ဖတ္ပါတယ္။ အေမ့ မ်က္လံုးေတြက မီႏူးထဲက
စာလံုးေသးေသးေလးေတြကို မဖတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ဒီေတာ့ စာလံုး ခပ္ၾကီးၾကီး ေရးထားတဲ့ မီႏူးအမ်ိဳးအစားေတြကိုသာ ဖတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေမ့ကို အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ကို ျပန္လွမ္းၾကည့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပံဳးလိုက္ျပီး  

သားငယ္ငယ္တုန္းက ေမေမလည္း ဒီလို မီႏူးေလးေတြ ဖတ္ျပီး သားအတြက္ စားစရာေတြ မွာေပးခဲ့ဖူးတယ္ ။ အခုေတာ့ ေမေမနားျပီး က်ေနာ့္ ကို ဒီအခြင့္အေရး ျပန္ေပးပါ။ လို ့ေျပာျပီး က်ေနာ္ အေမ့အတြက္ အစားအစာေတြ မွာေပးပါတယ္။ 

ေမေမနဲ ့စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာျဖစ္တယ္။ ေရွ ့ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္ အေၾကာင္းေလးေတြရယ္ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ မေတြ  ့တာ ၾကာျပီ ျဖစ္တဲ့ ၾကားထဲက အေၾကာင္းအရာေလးေတြေပါ့။
စကားေျပာလိုက္တာဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားသလဲ ဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို ့ေတာင္ ေမ့ျပီး ရုပ္ရွင္ျပခ်ိန္လည္း လြတ္သြားတယ္။  ဒါနဲ ့အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ အေမ့အိမ္ကို ျပန္ပို ့ေတာ့ သားနဲ ့ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေတာ့ ဒီလို ထပ္သြားခ်င္ ေသးတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ အေမ သားကို ဖိတ္ပါရေစ။  က်ေနာ္ ေမေမ့ စကားကို လက္ခံလိုက္ပါတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ မိန္းမက က်ေနာ့္ကိုေမးရွာတယ္။ ရွင္အေမနဲ ့အတူတူသြားတာ ဘယ္လိုလဲတဲ့။ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ကို ထင္တာထက္ေတာင္ ပိုအဆင္ေျပေနတယ္ေလ။

ရက္ အနည္းငယ္ ၾကားမွာ  အေမ ႏွလံုးေရာဂါ ထေဖာက္ျပီး ဆံုးပါတယ္။ အျဖစ္အဖ်က္ေတြက လ်င္ျမန္လြန္းပါတယ္။ က်ေနာ္ အေမ့အတြက္ ဘာမွ လုပ္ေပးခြင့္မရခဲ့ေတာ့ပါဘူး။  
သိပ္မၾကာခင္မွာ က်ေနာ့္ ဆီကို စာအိတ္တစ္လံုး ေရာက္လာပါတယ္။ ဒီစာအိတ္ထဲမွာ က်ေနာ္နဲ ့အေမ အတူတူ စားခဲ့တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္က ေငြၾကိဳတင္ ရွင္းထားတဲ့ ေဘာင္ခ်ာ နဲ ့အတူ စာတစ္ေစာင္လည္း ေတြ ့ပါတယ္။ ဒီ စာထဲမွာ ေရးထားတာက ..

 စားေသာက္ဆိုင္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ကို အေမၾကိဳရွင္းေပးထားပါတယ္။ အေမသားနဲ ့အတူ သြားႏိုင္ ဖို ့ ေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ ဒါေပမဲ့ သားအတြက္ ႏွစ္ေယာက္စာ မွာထားေပးပါတယ္။ သားနဲ ့သားမိန္းမ အတူတူ သြားဖို ့ပါ။ သားနဲ ့အတူ ေနာက္ဆံုးထမင္းစားခဲ့တဲ့ ညေလးကေတာ့ အေမ့အတြက္ အရမ္း အဓိပယ္ရွိတဲ့ ညေလးဆိုတာ သားသိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေမေမ သားကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ အေရးၾကီးတဲ့ အရာတစ္ခု နားလည္ လိုက္တာပါတယ္။ ဒါကေတာ့  ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို  ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အဲ့ဒီေျပာမဲ့သူအတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာကိုပါ။

ဘ၀မွာ မိသားစုထက္ ပို အေရးၾကီးတဲ့ အရာ ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ သူတို ့ကို အခ်ိန္ေပးပါ။ သူတို ့နဲ ့အတူ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းေပးပါ။  ဘာလို ့လဲ ဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ိန္က်မွ ဆိုတာ မိမိ မိသားစုေတြ အတြက္ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ဆိုတာ ရပ္ထားလို ့မရပါဘူး ။ အားလံုး အိုမင္းသြားၾကမွာျဖစ္လို ့ပါပဲ။ 

လင္းတန္ေဆာင္
Give time to our family ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားပါသည္။

Related Articles

0 comments:

Post a Comment

Fred Rangoon. Powered by Blogger.

Life always goes on

About Me

Fred Rangoon

Alis - Freddy

Blogger , Writer ,Techie , Digital Marketer ,
Freelance Graphic Designer , Photographer
Traveller , Marketing Consultant , Idea Creator, Learner .
and Home-made chef

Contact : tazaung.pr@gmail.com

Search This Blog

Blog Archive

Labels List Numbered

Instagram

recent posts

Pages

Follow us

Photo Profile
Taylor Wong Architecture Designer

The Japanese call it Hanakotoba, and King Charles II brought it to Sweden from Persia in the 17th century. Read More

Popular Gallery